Adios, ríos; adios, fontes;
adios, regatos pequenos;
adios, vista dos meus ollos:
non sei cando nos veremos
Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criei,
hortiña que quero tanto,
figueiriñas que prantei,
prados, ríos, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña do meu contento,
muíño dos castañares,
noites craras de luar,
campaniñas trimbadoras
da igrexiña do lugar,
amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
camiñiños antre o millo,
¡adios, para sempre adios!
¡Adios groria! ¡Adios contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que conozo
por un mundo que non vin!
Deixo amigos por estraños,
deixo a veiga polo mar,
deixo, en fin, canto ben quero...
¡Quen pudera non deixar!...
Mais son probe e, ¡mal pecado!,
a miña terra n'é miña,
que hastra lle dan de prestado
a beira por que camiña
ó que naceu desdichado.
Téñovos, pois, que deixar,
hortiña que tanto amei,
fogueiriña do meu lar,
arboriños que prantei,
fontiña do cabañar.
Adios, adios, que me vou,
herbiñas do camposanto,
donde meu pai se enterrou,
herbiñas que biquei tanto,
terriña que nos criou
Adios Virxe da Asunción,
branca como un serafín;
lévovos no corazón:
Pedídelle a Dios por min,
miña Virxe da Asunción.
Xa se oien lonxe, moi lonxe,
as campanas do Pomar;
para min, ¡ai!, coitadiño,
nunca máis han de tocar.
Xa se oien lonxe, máis lonxe
Cada balada é un dolor;
voume soio, sin arrimo...
Miña terra, ¡adios!, ¡adios!
¡Adios tamén, queridiña!...
¡Adios por sempre quizais!...
Dígoche este adios chorando
desde a beiriña do mar.
Non me olvides, queridiña,
si morro de soidás...
tantas légoas mar adentro...
¡Miña casiña!,¡meu lar!
| Goodbye, rivers; goodbye, springs;
goodbye, little streams;
goodbye, sight of my eyes:
I don't know when we'll see each other
My land, my land,
land where I grew up,
vegetable garden I love so much,
fig trees I planted,
meadows, rivers, groves,
pine forests that move in the wind,
chirping birds,
my happy little house,
chestnut mill,
clear moonlit nights,
chiming bells
of the local church,
blackberry bushes
that I used to love,
walks among the corn,
Goodbye, goodbye forever!
Goodbye glory! Goodbye contentment!
I leave the house where I was born,
I leave the village I know
for a world I have not seen!
I leave friends for strangers,
I leave the field by the sea,
I leave, in short, everything that I love ...
Everyone I could not leave! ...
But I am poor, that is my curse ,
my land is not mine
even the roadside
is only lent to the traveller
the one born under a bad sign.
I have to leave you, then.
vegetable garden that I loved so much,
the fire on the hearth,
little trees I planted,
The fountain of our little cabin.
Goodbye, goodbye, I'm leaving,
graveyard weeds,
where my father was buried
weeds that I kissed so much,
land that raised us
Farewell Virgin of the Assumption,
white as a seraphim;
I carry you in my heart:
Ask God for me,
my Virgin of the Assumption.
I hear them, I hear them, from far, far away,
The church bells of Pomar;
for me, alas, poor thing,
they will never ring again.
I can hear them, I can hear them, far, far away
Every ballad is a pain;
I'm going to sleep, without rest ...
My land, goodbye !, goodbye!
Goodbye too, darling! ...
Goodbye forever maybe! ...
I say this goodbye crying
from the seashore.
Don't forget me, darling,
if I die of longing...
so many leagues out to sea ...
My little house! my home!
|